بهترین اشعار برای تو که نیستی
به شانه هایم زدی تا تنهاییم را تکانده باشی. به چه دل خوش کردی؟ تکاندن برف از شانه های آدم برفی
حیلت رهـــــــــــــا کن عاشقا، دیوانه شو، دیوانه شو رو سینه را چون سینه ها، هفت آب شــــو از کینه ها باید که جمله جــــــــان شوی تا لایق جانـــــان شوی آن گوشــــــــــــــوار شاهدان هم صحبت عارض شده چـــــــــــــــون جانِ تو شد در هوا ز افسانه شیرین ما تو لیله القــــــــبری برو تا لیله القـــــــدری شـــــــوی اندیــــــــشه ات جایی رود و آنگه تو را آنجـــــــا کشد قفلی بود میل و هوا بنهــــــــاده بر دل هــــــــای مــا بنواخت نور مصطفـــــــــی آن استن حنـــــــــــــانه را گوید سلیمــــــــان مر تو را بشنــــــو لسان الطیــر را گر چهره بنمــــــــــاید صنم پر شو از او چـــــــون آینه تا کی دوشاخه چون رخی، تا کی چو بیذق کم تکی شکرانه دادی عشق را از تحفــــه هـا و مال هــــــــا یک مدتی ارکـــان بُدی یک مدتـــــــی حیــــوان بُدی ای ناطقه بر بـــــــــــــام و در، تا کی روی در خانه پر حضرت مولانا
و اندر دل آتش درآ، پـــــــــروانه شو، پـــــــــــروانه شو
هم خویش را بیگـــــانه کن، هم خانه را ویــــــرانه کن
و آنگه بیا با عاشقــــــان هم خانه شو، هـم خانه شو
وآنگه شراب عشق را پیمــــانه شو، پیمــــــــــانه شو
گر سوی مستان می روی مستانه شو، مستانه شو
آن گوش و عـــــــــــارض بایدت دُردانه شو، دُردانه شو
فانی شو و چـون عــاشقان افسانه شو، افسانه شو
چـون قدر مر ارواح را کاشــــــانه شو، کاشـــــانه شو
ز اندیشه بگذر چون قضـــــا پیشانه شو، پیشانه شو
مفتـــــــاح شو مفتــــــــــاح را دندانه شو، دندانه شو
کمتر ز چوبی نیــــــــــــستی حنـانه شو، حنـانه شو
دامی و مرغ از تــو رَمَد، رو لانه شــــو، رو لانه شــــو
ور زلف بگشــــــــاید صنم رو شانه شو، رو شانه شو
تا کی چو فرزین کژ روی، فرزانه شـــــــو، فرزانه شـو
هِل مال را، خود را بده، شکـرانه شـو، شکــرانه شو
یک مدتی چون جـــان شدی جانانه شو، جانانه شو
نطق زبـــان را ترک کن، بی چانه شو، بی چانه شو
برچسب‌ها: مولانا