بهترین اشعار برای تو که نیستی
به شانه هایم زدی تا تنهاییم را تکانده باشی. به چه دل خوش کردی؟ تکاندن برف از شانه های آدم برفی
غریقی خاموش در کولاک زمستان. فانوس های دور سوسو می زنند بی آن که مرا ببینند آوازهای دور به گوش می رسند بی آن که مرا بشنوند. من نه غزالی زخم خورده ام نه ماهی تنگی گم کرده راه نهنگی توفان زادم که ساحل بر من تنگ است. – آن جا که تو خفته یی شنزاری داغ که قلب من است. از کتاب پنجاه و سه ترانه عاشقانه شمس لنگرودی
بی تابانه درانتظار توام
برچسب‌ها: شمس لنگرودی نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۶/۰۵ساعت
0:50 توسط آدم برفی| |