بیا که بر سر آنم که پیش پای تو میرم  

                              ازین چه خوش ترم ای جان که من برای تو میرم

ز دست هجر تو جان می برم به حسرت روزی

                              که تو ز راه بیایی و من به پای تو میرم

بسوخت مردم بیگانه را به حالت من دل

                             چنین که پیش دل دیر آشنای تو میرم

ز پا فتادم و در سر هوای روی تو دارم

                             مرا بکشتی و من دست بر دعای تو میرم

یکی هر آنچه توانی جفا به سایه ی بی دل

                             مرا ز عشق تو این بس که در وفای تو میرم

 

هوشنگ ابتهاج . سایه

برچسب‌ها: ابتهاج

نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۶/۱۳ساعت 0:46 توسط آدم برفی| |