بهترین اشعار برای تو که نیستی  

به شانه هایم زدی تا تنهاییم را تکانده باشی. به چه دل خوش کردی؟ تکاندن برف از شانه های آدم برفی

ای مهربان تر از برگ در بوسه های باران

                                       بیداری ستاره در چشم جویباران

آیینه نگاهت پیوند صبح و ساحل

                                       لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران

باز آ که در هوایت خاموشی جنونم

                                       فریادها برانگیخت از سنگ کوهساران

ای جویبار جاری! زین سایه برگ مگریز

                                       کاینگونه فرصت از کف دادند بیشماران

گفتی به روزگاری مهری نشسته گفتم

                                       بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران

بیگانگی ز حد رفت ای آشنا مپرهیز

                                       زین عاشق پشیمان سرخیل شرمساران

پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند

                                       دیوار زندگی را زینگونه یادگاران

این نغمه محبت، بعد از من و تو ماند

                                       تا در زمانه باقیست آواز باد و باران

 

شفیعی کدکنی


برچسب‌ها: شفیعی کدکنی
نوشته شده در ۱۳۹۲/۰۶/۲۷ساعت 16:39 توسط آدم برفی| |

مردم از درد و به گوش تو فغانم نرسید

                          جان ز کف رفت و به لب راز نهانم نرسید

گرچه افروختم و سوختم و دود شدم

                          شکوه از دست تو هرگز به زبانم نرسید 

به امید تو چو آیینه نشستم همه عمر

                          گرد راه تو به چشم نگرانم نرسید

غنچه ای بودم و پر پر شدم از باد بهار

                          شادم از بخت که فرصت به خزانم نرسید

من از پای در افتاده به وصلت چه رسم

                          که به دامان تو این اشک روانم نرسید

آه ! آن روز که دادم به تو آیینه دل

                          از تو این سنگ دلی ها به گمانم نرسید

عشق پاک من و تو قصه ی خورشید و گل است

                          که به گلبرگ تو ای غنچه لبانم نرسید

 

 شفیعی کدکنی


برچسب‌ها: شفیعی کدکنی
نوشته شده در ۱۳۹۲/۰۵/۲۷ساعت 1:46 توسط آدم برفی| |

نفسم گرفت ازاین شهر در این حصار بشکن

                                     در این حصار جادویی روزگار بشکن

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون

                                     به جنون صلابت صخره کوهسار بشکن

توکه ترجمان صبحی به ترنم و ترانه

                                     لب زخم دیده بگشا صف انتظار بشکن...

شب غارت تتاران همه سو فکنده سایه

                                     تو به آذرخشی این سایه ی دیوسار بشکن

ز برون کسی نیاید جویباری تو اینجا

                                     تو ز خویشتن برون آ سپه تتار بشکن

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی

                                     تو خود آفتاب خود باش و طلسم کار بشکن

بسرای تا که هستی که سرودن است بودن

                                     به ترنمی دژ وحشت این دیار بشکن

 

شفیعی کدکنی


برچسب‌ها: شفیعی کدکنی
نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۵/۱۵ساعت 15:58 توسط آدم برفی| |

 

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

                                 وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت

                                  من مست چنانم که شنفتن نتوانم

شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه

                                  گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

با پرتو ماه آیم و چون سایه دیوار

                                  گامی ز سر کوی تو رفتن نتوانم

دور از تو من سوخته در دامن شب ها

                                  چون شمع سحر یک مژه خفتن نتوانم

فریاد ز بی مهریت ای گل که درین باغ

                                  چون غنچه پاییز شکفتن نتوانم

ای چشم سخن گوی تو بشنو ز نگاهم

                                  دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم ...

شفیعی کدکنی


برچسب‌ها: شفیعی کدکنی
نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۵/۱۱ساعت 14:16 توسط آدم برفی| |